زمانه‌اي كه مي‌كشد!
مهردادحجتي
پوراحمد، با اينكه در زمره فيلمسازان مورد علاقه من نبود اما شخصيت قابل احترامي داشت
... اين زمانه است كه مي‌كشد. چه در رختخواب و چه آويخته از طنابي متصل به سقف، فرقي نمي‌كند. اين غم و افسردگي است كه جان به لب مي‌كند. وقتي افقي در پيش رو نباشد، انتهاي راه يكي است، بن‌بست! و او به بن‌بست رسيده بود. پوراحمد، با اينكه در زمره فيلمسازان مورد علاقه من نبود اما شخصيت بسيار قابل احترامي داشت. به گمان من، او در مقام كارگردان، هيچگاه به قله مورد نظر خود نرسيد. از آنچه در سر داشت تا آنچه بر پرده مي‌آورد، فرسنگ‌ها فاصله بود. به همين خاطر مدام ناراضي بود. شايد بيشتر از خودش تا از روزگار. هر چند كه روز به روز تلخ‌تر هم شد. مثل اين سال‌ها. شادترين روزهاي زندگي‌اش، شايد دوراني بود كه با «قصه‌هاي مجيد» سر مي‌كرد. دوراني خاطره‌ساز براي نسلي كه با «مجيد» او و نه مجيد «مرادي كرماني» بزرگ شدند. او انتظار از خودش را بسيار فراتر از توانش برده بود؛ انتظاري كه توان برآورده شدنش را نداشت. شاهكار او نه آثاري كه خود ساخت بلكه اثري است كه در مقام دستيار در پديد آوردنش نقش داشت. «آتش بدون دود» نادر ابراهيمي كه در زمانه خود، سريالي قابل تامل بود. بعدها البته، او در مقام كارگردان، هيچ اتفاق بزرگي را رقم نزد. با اين حال حضورش، در آن دوران پر آشوب دهه شصت، دلگرم‌كننده بود. اوج‌گيري سينماي كودك و اتفاق‌هايي كه منجر به احياي نوعي از سينما در آن روزگار شد. پيدايش نسلي از سينماگران كه مدام فيلم‌هايي با رويكرد اخلاقي مي‌ساختند. دوم خرداد ۷۶، اما همه‌چيز را در هم ريخت. نسل تازه، فيلمسازان همان سال‌ها را به چالش كشيد. فيلمسازاني كه فيلم‌هاي گلخانه‌اي مي‌ساختند و در همان گلخانه هم به نمايش مي‌گذاشتند. حالا اما نه پوراحمد كه همه آنها كه به آن فضا خو كرده بودند، خود را در برابر نسلي مي‌ديدند كه جست‌وجوگر و ستيزه‌جو بود.
نسلي كه همه‌چيز را به چالش مي‌كشيد و تابوهاي تحميلي را در هم مي‌شكست. دهه هشتاد و نود هم به سرعت از راه رسيد و نگاه‌ها بسيار دگرگون شد. جهان با همه فراخي و تنوعش كوچك شده بود و نسل پيشين سينما، از اين قافله بسيار عقب مانده بود. نسلي كه گاه در سالن‌هاي جشنواره «هو» مي‌شد. مثل روزي كه بيضايي در سينما فلسطين به خاطر فيلم «ما همه خوابيم» هو شد. يا حتي كيارستمي در فستيوال ونيز به هنگام نمايش فيلم «شيرين»... زمانه بي‌رحمي است.